تقدیم به همه آنهایی که عشق را می فهمند

                              چکاوک

کجای این جنگل شب پنهون میشی خورشیدکم

پشت کدوم سد سکوت پر میکشی چکاوکم

چرا به من شک می کنی، من که منم برای تو

لبریزم از عشق تو و سرشارم ازهوای تو

دست کدوم غزل بدم نبض دل عاشقمو

پشت کدوم بهانه باز پنهون کنم هق هقمو

گریه نمی کنم نرو ، آه نمی کشم بشین

حرف نمی زنم بمون ، بهت نمی کنم ببین

سفر نکن خورشیدکم، ترک نکن منو نرو

نبودنت مرگ منه، یاری این سفر نشو

نذار که عشق من وتواینجا به آخر برسه

بری تو و مرگ من از رفتن تو سر برسه

نوازشم کن و ببین عشق میریزه از صدام

صدام کن وببین که باز غنچه میدن ترانه هام

اگر چه من به چشم تو کمم، قدیمیم، گمم

آتشفشان عشقم و دریای پر تلاطمم